Girift, Türk musikisinde tahta perdeliler sınıfından eski bir nefesli bir enstrumandır. Kamıştan yapılır ve başparelidir. Görünüş olarak neye benzemekle beraber çoğunlukla daha küçük ve ses alanı daha dardır. Neyde üstte altı delik olmasına rağmen giriftin en baştaki biraz kenara (kişinin tutuş poziyonuna göre) açılan yedi deliği bulunmaktadır ve neyden oldukça farklı boğuk tatlı bir sesi vardır. Girift isminin çalınmasındaki güçlükler nedeniyle verildiği söylenmektedir. Çoğunlukla neyzenler tarafından ikinci çalgı olarak kullanılmıştır ama çalınmasının zor ve ses alanının dar olması nedeniyle icracı sayısı her zaman sınırlı kalmıştır. Son üstadı Giriftzen Asım Bey’den sonra neredeyse tamamen terk edilmiş ve unutulmuştur. Geçmişten elimize ulaşan maalesef bir ses kaydı bulunmamaktadır.